แสงแห่งการเริ่มต้นและบททดสอบแรก
รุ่งเช้าของป่าเอเธอเรียมาพร้อมกับแสงอาทิตย์ที่อาบไปทั่วท้องฟ้าและหมอกบางๆ ที่ปกคลุมพื้นดิน เดฟตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า เขามองไปรอบๆ และเห็นอาริสกำลังเตรียมตัวออกเดินทาง
"พร้อมหรือยัง?" อาริสถามพลางโยนขนมปังชิ้นเล็กๆ มาให้เขา
เดฟพยักหน้า เขาไม่อยากเป็นภาระของเธออีกต่อไป แม้จะยังรู้สึกกลัวแต่ความมุ่งมั่นที่จะไม่ให้คนอื่นต้องมาช่วยเขาอีกครั้งทำให้เขาตัดสินใจที่จะเข้มแข็งขึ้น
หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสองคนออกเดินทางต่อไปยังเมืองลูมิเนียร์ เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยผู้คนและเวทมนตร์ เดฟได้ยินจากอาริสว่าที่นั่นมีผู้วิเศษที่ทรงพลังหลายคนและหากเขาโชคดี เขาอาจได้รับการสอนเวทมนตร์เบื้องต้นเพื่อต่อสู้และปกป้องตัวเอง
ระหว่างทาง พวกเขาเดินผ่านทุ่งหญ้าและป่าทึบ อาริสพยายามสอนเดฟเกี่ยวกับพื้นฐานของการใช้เวทมนตร์และการต่อสู้
"เวทมนตร์ในเอเธอเรียไม่ใช่สิ่งที่สามารถใช้ได้เพียงแค่ความต้องการ เธอต้องใช้พลังจากภายในและควบคุมมันด้วยจิตใจ" อาริสอธิบายขณะที่เธอโชว์วิธีการสร้างลูกไฟเล็กๆ ขึ้นในอากาศ
เดฟพยายามเลียนแบบ แต่เขารู้สึกเหมือนพลังในตัวเองมันว่างเปล่า ไม่สามารถทำอะไรได้เลย "ทำไมฉันถึงทำไม่ได้?"
"เพราะเธอยังไม่สามารถควบคุมจิตใจและพลังภายในได้" อาริสยิ้มบางๆ "มันต้องใช้เวลาและความพยายาม ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ทันที"
แม้คำพูดของอาริสจะทำให้เดฟรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่เขายังคงรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าและเป็นภาระ
หลังจากเดินทางเป็นเวลาหลายชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงชายป่าที่เปิดออกเป็นทุ่งโล่ง เดฟมองเห็นเมืองลูมิเนียร์จากระยะไกล เมืองใหญ่ที่ส่องแสงจากปราสาทสูงตระหง่านที่ตั้งอยู่บนเนินเขา รอบๆ เมืองมีกำแพงสูงล้อมรอบ ทำให้มันดูเหมือนเป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุดในโลก
"นั่นคือเมืองลูมิเนียร์..." เดฟพูดออกมาด้วยความทึ่ง
"ใช่ และนั่นคือที่ที่เราจะหาโอกาสให้เธอเริ่มต้นใหม่" อาริสตอบ
แต่ทันใดนั้น ก่อนที่พวกเขาจะก้าวเดินต่อ กลุ่มหมอกหนาทึบก็ปรากฏขึ้นรอบๆ ตัว ทำให้มองไม่เห็นอะไรเลย
"เกิดอะไรขึ้น?" เดฟถามด้วยความตื่นตระหนก
อาริสชักดาบออกมาทันที "มีบางอย่างไม่ถูกต้อง หมอกแบบนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมชาติ มันต้องเป็นเวทมนตร์แน่นอน ระวังตัวด้วย!"
เสียงหัวเราะเยาะดังมาจากหมอกที่ทึบไปหมด "ใครกันที่กล้ามาใกล้เขตแดนของข้าโดยไม่ขออนุญาต?"
เดฟใจเต้นแรงด้วยความหวาดกลัว เขาหันไปหาต้นเสียงและมองเห็นเงาลางๆ ของคนคนหนึ่งยืนอยู่กลางหมอก มันเป็นชายร่างสูงในชุดคลุมสีดำ หน้ากากปกปิดใบหน้า ดวงตาของเขาส่องแสงสีแดงเรืองรอง
"พวกเจ้าคือใคร?" ชายลึกลับถามเสียงต่ำ
"เรามาทางผ่านเพื่อไปยังลูมิเนียร์เท่านั้น ไม่ได้มาหาเรื่องอะไร" อาริสตอบเสียงแข็ง แต่ดูเหมือนชายลึกลับจะไม่สนใจคำอธิบายของเธอ
"ไม่มีใครผ่านไปที่นี่ได้ง่ายๆ โดยเฉพาะถ้าเจ้ามีเวทมนตร์อยู่ในตัว" ชายลึกลับยิ้มอย่างชั่วร้าย "และข้า...ข้าต้องการพลังนั้น"
ทันใดนั้น เขายกมือขึ้น หมอกที่ล้อมรอบพุ่งเข้าหาอาริสและเดฟ อาริสรีบสร้างโล่เวทมนตร์เพื่อป้องกัน แต่พลังของชายลึกลับนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าที่เธอจะต้านทานได้
"เดฟ! วิ่งไป!" อาริสตะโกน แต่เดฟไม่สามารถทิ้งเธอไว้ได้อีกแล้ว
"ไม่! ฉันจะไม่หนีอีกต่อไป!" เดฟตะโกนกลับ แต่เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร
ในขณะที่หมอกเข้ามาใกล้ เดฟรู้สึกถึงบางอย่างที่เริ่มตื่นขึ้นในตัวเขา หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นและพลังที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนก็เริ่มหลั่งไหลในตัวเขา
"ฉันจะไม่ยอมแพ้!" เขาคำรามออกมา และทันใดนั้น พลังสีทองเรืองแสงออกมาจากร่างของเขา หมอกที่ล้อมรอบถูกผลักออกไปด้วยแรงระเบิดของพลัง
ชายลึกลับถอยหลังด้วยความตกใจ "นี่มันอะไรกัน? เจ้าคือ...!"
พลังแห่งจินตนาการที่หลับไหลอยู่ในตัวของเดฟถูกปลดปล่อยออกมา เขารู้สึกถึงพลังที่ล้นหลามและความสามารถที่ไม่มีขีดจำกัดในจินตนาการของเขา
"ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาขวางทางฉันอีกแล้ว!" เดฟยกมือขึ้น หมอกทั้งหมดสลายไปทันที ชายลึกลับมองเขาด้วยความหวาดกลัว
"ข้าไม่เคยเห็นพลังเช่นนี้มาก่อน...แต่ข้าจะไม่ลืมเจ้าแน่นอน!" ชายลึกลับหายตัวไปในพริบตา
อาริสมองเดฟด้วยความตกใจและประหลาดใจ "เดฟ...นั่นมันคือพลังอะไร?"
เดฟหายใจหอบและมองมือตัวเองที่ยังคงเรืองแสง "ฉันไม่รู้...แต่ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้อ่อนแออีกต่อไปแล้ว"
"พร้อมหรือยัง?" อาริสถามพลางโยนขนมปังชิ้นเล็กๆ มาให้เขา
เดฟพยักหน้า เขาไม่อยากเป็นภาระของเธออีกต่อไป แม้จะยังรู้สึกกลัวแต่ความมุ่งมั่นที่จะไม่ให้คนอื่นต้องมาช่วยเขาอีกครั้งทำให้เขาตัดสินใจที่จะเข้มแข็งขึ้น
หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสองคนออกเดินทางต่อไปยังเมืองลูมิเนียร์ เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยผู้คนและเวทมนตร์ เดฟได้ยินจากอาริสว่าที่นั่นมีผู้วิเศษที่ทรงพลังหลายคนและหากเขาโชคดี เขาอาจได้รับการสอนเวทมนตร์เบื้องต้นเพื่อต่อสู้และปกป้องตัวเอง
ระหว่างทาง พวกเขาเดินผ่านทุ่งหญ้าและป่าทึบ อาริสพยายามสอนเดฟเกี่ยวกับพื้นฐานของการใช้เวทมนตร์และการต่อสู้
"เวทมนตร์ในเอเธอเรียไม่ใช่สิ่งที่สามารถใช้ได้เพียงแค่ความต้องการ เธอต้องใช้พลังจากภายในและควบคุมมันด้วยจิตใจ" อาริสอธิบายขณะที่เธอโชว์วิธีการสร้างลูกไฟเล็กๆ ขึ้นในอากาศ
เดฟพยายามเลียนแบบ แต่เขารู้สึกเหมือนพลังในตัวเองมันว่างเปล่า ไม่สามารถทำอะไรได้เลย "ทำไมฉันถึงทำไม่ได้?"
"เพราะเธอยังไม่สามารถควบคุมจิตใจและพลังภายในได้" อาริสยิ้มบางๆ "มันต้องใช้เวลาและความพยายาม ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ทันที"
แม้คำพูดของอาริสจะทำให้เดฟรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่เขายังคงรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าและเป็นภาระ
หลังจากเดินทางเป็นเวลาหลายชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงชายป่าที่เปิดออกเป็นทุ่งโล่ง เดฟมองเห็นเมืองลูมิเนียร์จากระยะไกล เมืองใหญ่ที่ส่องแสงจากปราสาทสูงตระหง่านที่ตั้งอยู่บนเนินเขา รอบๆ เมืองมีกำแพงสูงล้อมรอบ ทำให้มันดูเหมือนเป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุดในโลก
"นั่นคือเมืองลูมิเนียร์..." เดฟพูดออกมาด้วยความทึ่ง
"ใช่ และนั่นคือที่ที่เราจะหาโอกาสให้เธอเริ่มต้นใหม่" อาริสตอบ
แต่ทันใดนั้น ก่อนที่พวกเขาจะก้าวเดินต่อ กลุ่มหมอกหนาทึบก็ปรากฏขึ้นรอบๆ ตัว ทำให้มองไม่เห็นอะไรเลย
"เกิดอะไรขึ้น?" เดฟถามด้วยความตื่นตระหนก
อาริสชักดาบออกมาทันที "มีบางอย่างไม่ถูกต้อง หมอกแบบนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมชาติ มันต้องเป็นเวทมนตร์แน่นอน ระวังตัวด้วย!"
เสียงหัวเราะเยาะดังมาจากหมอกที่ทึบไปหมด "ใครกันที่กล้ามาใกล้เขตแดนของข้าโดยไม่ขออนุญาต?"
เดฟใจเต้นแรงด้วยความหวาดกลัว เขาหันไปหาต้นเสียงและมองเห็นเงาลางๆ ของคนคนหนึ่งยืนอยู่กลางหมอก มันเป็นชายร่างสูงในชุดคลุมสีดำ หน้ากากปกปิดใบหน้า ดวงตาของเขาส่องแสงสีแดงเรืองรอง
"พวกเจ้าคือใคร?" ชายลึกลับถามเสียงต่ำ
"เรามาทางผ่านเพื่อไปยังลูมิเนียร์เท่านั้น ไม่ได้มาหาเรื่องอะไร" อาริสตอบเสียงแข็ง แต่ดูเหมือนชายลึกลับจะไม่สนใจคำอธิบายของเธอ
"ไม่มีใครผ่านไปที่นี่ได้ง่ายๆ โดยเฉพาะถ้าเจ้ามีเวทมนตร์อยู่ในตัว" ชายลึกลับยิ้มอย่างชั่วร้าย "และข้า...ข้าต้องการพลังนั้น"
ทันใดนั้น เขายกมือขึ้น หมอกที่ล้อมรอบพุ่งเข้าหาอาริสและเดฟ อาริสรีบสร้างโล่เวทมนตร์เพื่อป้องกัน แต่พลังของชายลึกลับนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าที่เธอจะต้านทานได้
"เดฟ! วิ่งไป!" อาริสตะโกน แต่เดฟไม่สามารถทิ้งเธอไว้ได้อีกแล้ว
"ไม่! ฉันจะไม่หนีอีกต่อไป!" เดฟตะโกนกลับ แต่เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร
ในขณะที่หมอกเข้ามาใกล้ เดฟรู้สึกถึงบางอย่างที่เริ่มตื่นขึ้นในตัวเขา หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นและพลังที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนก็เริ่มหลั่งไหลในตัวเขา
"ฉันจะไม่ยอมแพ้!" เขาคำรามออกมา และทันใดนั้น พลังสีทองเรืองแสงออกมาจากร่างของเขา หมอกที่ล้อมรอบถูกผลักออกไปด้วยแรงระเบิดของพลัง
ชายลึกลับถอยหลังด้วยความตกใจ "นี่มันอะไรกัน? เจ้าคือ...!"
พลังแห่งจินตนาการที่หลับไหลอยู่ในตัวของเดฟถูกปลดปล่อยออกมา เขารู้สึกถึงพลังที่ล้นหลามและความสามารถที่ไม่มีขีดจำกัดในจินตนาการของเขา
"ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาขวางทางฉันอีกแล้ว!" เดฟยกมือขึ้น หมอกทั้งหมดสลายไปทันที ชายลึกลับมองเขาด้วยความหวาดกลัว
"ข้าไม่เคยเห็นพลังเช่นนี้มาก่อน...แต่ข้าจะไม่ลืมเจ้าแน่นอน!" ชายลึกลับหายตัวไปในพริบตา
อาริสมองเดฟด้วยความตกใจและประหลาดใจ "เดฟ...นั่นมันคือพลังอะไร?"
เดฟหายใจหอบและมองมือตัวเองที่ยังคงเรืองแสง "ฉันไม่รู้...แต่ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้อ่อนแออีกต่อไปแล้ว"