จินตนาการแห่งผู้กล้า

เส้นทางใหม่และความจริงที่ซ่อนอยู่

เดฟเดินตามอาริสไปตามเส้นทางที่ทอดยาวผ่านป่าใหญ่ รอบข้างมีเสียงนกร้องและเสียงสัตว์ป่าที่ไม่คุ้นเคย อาริสเดินนำหน้าอย่างมั่นใจ ในขณะที่เดฟพยายามประคองตัวเองให้เดินตามทัน แม้จะยังสับสนและกังวล แต่ความอบอุ่นจากการมีเพื่อนใหม่ทำให้เขารู้สึกปลอดภัยขึ้นบ้าง

"เอาล่ะ เดฟ เธอคงมีคำถามมากมาย ถามมาได้เลย" อาริสหันมายิ้มให้เขา

เดฟสูดหายใจลึกก่อนจะเริ่มถาม "ที่นี่คือโลกอะไร? แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"

อาริสพยักหน้า "ที่นี่คือเอเธอเรีย โลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์และสิ่งมีชีวิตหลากหลาย ฉันไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ แต่มีตำนานเล่าว่าบางครั้งผู้คนจากโลกอื่นจะถูกดึงมาที่นี่ด้วยเหตุผลบางอย่าง"

"เหตุผลบางอย่าง?" เดฟขมวดคิ้ว "แล้วฉันจะกลับบ้านได้ไหม?"

"ฉันไม่แน่ใจ แต่ฉันรู้ว่ามีผู้วิเศษที่อาจช่วยเธอได้ ถ้าเราไปถึงเมืองลูมิเนียร์ เมืองหลวงของเอเธอเรีย บางทีเราอาจหาคำตอบได้" อาริสตอบ

เดฟพยักหน้า "ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไปกับเธอ"

ระหว่างทาง ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนเรื่องราวกัน เดฟเล่าเกี่ยวกับโลกของเขา เทคโนโลยี รถยนต์ และสิ่งที่อาริสไม่เคยได้ยินมาก่อน ในขณะที่อาริสเล่าเกี่ยวกับเอเธอเรีย การแบ่งแยกดินแดนระหว่างอาณาจักรต่างๆ และสงครามที่กำลังคุกรุ่น

"ในช่วงนี้ มีข่าวว่ากองทัพของครอเนียสกำลังเคลื่อนไหว เขาเป็นผู้มีพลังเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งและอันตรายมาก" อาริสกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

"ครอเนียส?" เดฟถาม "เขาคือใคร?"

"เขาเคยเป็นผู้วิเศษที่ได้รับการยกย่อง แต่ความทะเยอทะยานทำให้เขาหันไปสู่ด้านมืด เขาต้องการครอบครองเอเธอเรียและลบล้างทุกสิ่งที่ขวางทาง" อาริสอธิบาย

ทันใดนั้น เสียงระเบิดดังขึ้นจากด้านหน้า ทั้งสองคนหยุดชะงัก มองไปยังทิศทางของเสียง เห็นควันไฟพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

"นั่นคือหมู่บ้านเอลดอร์น!" อาริสร้องออกมา "เราต้องไปช่วยพวกเขา!"

"แต่...ฉันไม่มีพลังอะไรเลยนะ" เดฟพูดด้วยความหวาดกลัว

"ไม่เป็นไร แค่ตามฉันมาก็พอ" อาริสตอบก่อนจะวิ่งไปข้างหน้า

เมื่อถึงหมู่บ้านเอลดอร์น พวกเขาเห็นบ้านเรือนถูกเผาไหม้ ผู้คนวิ่งหนีด้วยความหวาดกลัว และมีทหารในชุดเกราะดำโจมตีผู้บริสุทธิ์

"พวกกองทัพมืดของครอเนียส!" อาริสกัดฟัน "เดฟ อยู่ข้างหลังฉัน!"

เธอชักดาบออกมา และใช้เวทมนตร์สร้างโล่พลังป้องกันการโจมตีที่พุ่งเข้ามา เดฟยืนตัวสั่น ไม่รู้จะทำอย่างไร เขาเห็นอาริสต่อสู้กับทหารหลายคนด้วยความกล้าหาญ

ขณะที่อาริสกำลังยุ่งกับการต่อสู้ ทหารคนหนึ่งเห็นเดฟที่ยืนอยู่คนเดียว มันยิ้มแสยะก่อนจะพุ่งเข้ามาหาเขา

"ไม่!" เดฟร้องออกมา พยายามหนีแต่ก็ถูกทหารนั้นจับแขนไว้

"ปล่อยฉัน!" เดฟพยายามดิ้นรน แต่ทหารนั้นแข็งแรงเกินไป

ทันใดนั้น เสียงร้องของเด็กผู้หญิงดังขึ้น "ช่วยด้วย!"

เดฟหันไปเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกทหารอีกคนไล่ตาม หัวใจของเขาเต้นแรง ความกลัวและความสิ้นหวังกัดกินเขา

"ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง..." เขาคิด แต่เขาไม่มีพลัง ไม่มีอาวุธ

ในขณะที่ทหารกำลังจะทำร้ายเด็กผู้หญิงนั้น เดฟรวบรวมความกล้าหาญ พุ่งตัวเข้าไปชนทหารที่จับเขาอยู่ ทำให้หลุดออกมาได้ แล้วรีบวิ่งไปหาเด็กผู้หญิง

"วิ่งไปทางนั้น!" เขาตะโกนบอกเธอ เด็กผู้หญิงพยักหน้าก่อนจะวิ่งหนี

แต่ทหารไม่ยอมปล่อย เขาเงื้อดาบขึ้นและพุ่งเข้ามาหาเดฟ

"นี่จบแล้วหรือ?" เดฟคิดขณะที่เขาหลับตาลง

แต่ก่อนที่ดาบจะถึงตัว เสียงดาบกระทบกันดังขึ้น อาริสเข้ามาขวางไว้

"ฉันบอกให้เธออยู่ข้างหลังฉัน!" เธอตะโกนก่อนจะผลักทหารนั้นออกไป

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด แต่ด้วยจำนวนทหารที่มากกว่า พวกเขาเริ่มถูกล้อมรอบ

"เราต้องหนีแล้ว!" อาริสกล่าวพร้อมจับมือเดฟ

ทั้งสองคนวิ่งหนีออกจากหมู่บ้าน เข้าไปในป่าลึก ทหารยังคงไล่ตามมา แต่เมื่อเข้าไปถึงส่วนที่หนาทึบ พวกเขาก็สามารถหลบหนีได้

เมื่อแน่ใจว่าปลอดภัยแล้ว ทั้งสองคนหยุดพัก หายใจหอบด้วยความเหนื่อยล้า

"ขอโทษนะ อาริส ฉันทำให้เธอลำบาก" เดฟกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้า

"ไม่เป็นไร เธอพยายามช่วยคนอื่น นั่นเป็นสิ่งที่ดี" อาริสยิ้มให้เขา "แต่เธอต้องเรียนรู้ที่จะป้องกันตัวเอง"

"แต่ฉันไม่มีพลังอะไรเลย..." เดฟตอบ

อาริสคิดอยู่ครู่หนึ่ง "บางทีเราอาจหาทางให้เธอเรียนรู้การใช้เวทมนตร์พื้นฐานได้ เมื่อไปถึงเมืองลูมิเนียร์ ฉันจะพาเธอไปหาครูสอนเวทมนตร์"

เดฟพยักหน้า แม้จะยังรู้สึกไม่มั่นใจ แต่เขาก็รู้ว่าต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่เป็นภาระ

"เอาล่ะ คืนนี้เราพักที่นี่ก่อน พรุ่งนี้เราจะเดินทางต่อ" อาริสกล่าวก่อนจะจัดเตรียมที่พักชั่วคราว

ขณะที่เดฟนอนมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว เขาคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว และสงสัยว่าเขาจะได้กลับไปหรือไม่ แต่ตอนนี้ สิ่งที่เขาทำได้คือเข้มแข็งและก้าวต่อไปในโลกที่ไม่คุ้นเคยนี้